Nowe Miasteczko to miejscowość o bogatej i fascynującej historii, której początki sięgają XIII wieku. Choć dokładna data powstania miasta nie jest znana, pierwsza wzmianka o jego istnieniu jako osady miejskiej pojawia się w dokumencie z 22 lutego 1296 roku. Istnieje przypuszczenie, że miasto zostało założone z inicjatywy Henryka III, księcia głogowskiego, lecz dokument nadający prawa miejskie prawdopodobnie nigdy nie został wydany lub zaginął. W roku 1996 miasto obchodziło 700-lecie swojego istnienia, przyjmując tę właśnie datę jako symboliczną.
Lokalizacja Nowego Miasteczka nie była przypadkowa. Decyzja o jego założeniu wynikała z położenia w pobliżu rzeki Białej Wody oraz przy istniejących szlakach handlowych, w tym trakcie łączącym Wrocław z Krosnem Odrzańskim. Miasto powstało także w pobliżu starszej osady Lindau (dzisiejszy Gołaszyn), co tłumaczy, dlaczego nazywano je "Nowym Gołaszynem", czyli Nova Civitas Linda, potem przyjęła się nazwa „Nowe Miasteczko”.
W średniowieczu miasto cieszyło się okresem rozwoju i stabilności. Otoczone murami miejskimi, dawało swoim mieszkańcom poczucie bezpieczeństwa. Życie koncentrowało się wokół rynku o regularnym, kwadratowym układzie, z ratuszem w centralnym punkcie. Ważnymi budynkami były również kościół pw. św. Konrada oraz parafialny kościół pw. św. Marii Magdaleny. Mieszkańcy zajmowali się handlem i rzemiosłem – od sukiennictwa po piwowarstwo i młynarstwo. Miasto było znane z organizowania dużych jarmarków, w tym końskiego i wołowego, a także odpustów parafialnych.
Usługi pogrzebowe Nowe Miasteczko
Losy Nowego Miasteczka zmieniały się wraz z przechodzeniem miasta w ręce kolejnych właścicieli. W XIV wieku miasto stało się własnością prywatną, należąc do rodów rycerskich takich jak Wirsingowie czy Rechenbergowie. W XVII wieku zostało przejęte przez jezuitów, którzy przyczynili się do odbudowy miasta po wyniszczających skutkach wojny trzydziestoletniej. To właśnie dzięki ich staraniom odbudowano ratusz i kościół, a także dodano do herbu miasta charakterystyczny krzyż.
Przełom XVIII i XIX wieku przyniósł miastu zarówno trudności, jak i rozwój. Po katastrofach, takich jak powodzie i przemarsze wojsk napoleońskich, nastąpił czas odbudowy i modernizacji. Powstały nowe instytucje, takie jak poczta, straż pożarna czy bank. Rozwój przemysłu doprowadził do powstania kopalni węgla brunatnego, mleczarni, a także zakładów meblarskich. W XIX wieku miasto zostało włączone do Prus, co wpłynęło na jego dalszą urbanizację.
Druga wojna światowa stanowiła bolesny rozdział w historii miasta. Po przejęciu przez Armię Czerwoną, niemieccy mieszkańcy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów, a Nowe Miasteczko znalazło się w granicach powojennej Polski. Nowi osadnicy, głównie z Wielkopolski i dawnych kresów wschodnich, podjęli trud odbudowy życia w zniszczonym mieście. Powstawały zakłady rzemieślnicze, fabryki oraz placówki edukacyjne. Od tego momentu miasto stopniowo odzyskiwało swój dawny blask.
W latach powojennych rozwój Nowego Miasteczka był kontynuowany. Powstała infrastruktura wodociągowa, kanalizacyjna, a także przystanek autobusowy i nowe instytucje społeczne. Dzięki zaangażowaniu lokalnej społeczności oraz wsparciu funduszy unijnych w XXI wieku przeprowadzono rewitalizację miasta. W 2014 roku po raz pierwszy w historii burmistrzem miasta została kobieta – Danuta Wojtasik. Pełniła tę funkcję przez dwie kadencje, do roku 2024, następnie burmistrzem został Paweł Kozłowski.
Dzisiejsze Nowe Miasteczko to miejsce pełne historii, które mimo licznych burz dziejowych zachowało swój średniowieczny układ przestrzenny i niepowtarzalny klimat. Jego mieszkańcy z dumą kultywują lokalne tradycje, czyniąc z miasta wyjątkowy punkt na mapie województwa lubuskiego.
Opracowano na podstawie tekstu z nowemiasteczko.pl
Zakończyły się prace konserwatorsko-remontowe w Kościele p.w. Świętej Jadwigi w Grzędach, na które Gmina Czarny Bór pozyskała dotację z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków.
czytaj więcejPod koniec listopada 2024 r. zakończyła się inwestycja pn. "Przebudowa drogi dojazdowej do gruntów rolnych na dz. nr 126 w Jaczkowie".
czytaj więcejDla niej piernikowa przygoda zaczęła się 10 lat temu. Od tamtej pory doskonali swe umiejętności i wyczarowuje z lukru coraz to doskonalsze dekoracje korzennych ciasteczek. Jej pierniki wyglądają jak małe dzieła sztuki. Wszystko za sprawą lukru królewskiego, którego Anna Kosek, autorka wystawianych w Oknie Artystycznym dzierżoniowskiego ratusza pierników, jest wielką fanką.
czytaj więcej31 lipca 2019 r., w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego we Wrocławiu, podpisany został list intencyjny, w którym Marszałek Województwa Dolnośląskiego oraz przedstawiciele kilku innych gmin (w tym Bielawy) zadeklarowali współpracę w kontekście przejmowania i rewitalizacji przez Samorząd Województwa Dolnośląskiego linii kolejowych, aby m.in. wspólnie przeciwdziałać wykluczeniu komunikacyjnemu i zadbać o rozwój turystyki i potencjału gospodarczego regionu.
czytaj więcejWałbrzych to drugie co do wielkości miasto na Dolnym Śląsku. 100 tysięcy mieszkańców obsługiwanych jest codziennie przez nowoczesna komunikację miejską. Nowe przystanki autobusowe wyposażone są w citylighty – podświetlane tablice reklamowe.
czytaj więcej